آیه شماره 114  از سوره مبارکه نحل
بهره برداری از نعمتها
 فَکُلُواْ مِمَّا رَزَقَکُمُ اللّهُ حَلالًا طَیِّبًا وَاشْکُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ إِن کُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ
پس از آنچه خدا شما را روزى کرده است‏حلال [و] پاکیزه بخورید و نعمت‏خدا را اگر تنها او را مى‏پرستید شکر گزارید
در اسلام ریاضت و رهبانیّت نیست. «فکلوا مما رزقکم اللَّه»
مصرف در چارچوب حلال مجاز است، نه هر چه بدست آمد. «فکلوا...حلالاً طیّباً»
دستورات دین مطابق فطرت است. خوردنى‏هایى که مطابق طبع انسان باشد، مجاز است. «فکلوا... طیّباً»
دینِ جامع، دستوراتش نیز جامعیّت دارد. هم طهارت ظاهرى را شرط مصرف مى‏داند، «طیّبا» هم طهارت باطنى و حقوقى را. «حلالاً»
روزى را نعمت وهدیه الهى بدانیم، نه محصولِ زرنگى خود. «رزقکم‏اللَّه... نعمت‏اللَّه»
خوردن براى خوردن نیست، براى انجام وظایف است. «فکلوا... واشکروا... تعبدون»
عبادت وبندگى بدون شکر نعمت‏ها نمى‏شود. «واشکروا نعمت‏اللَّه ان‏کنتم ایاه تعبدون»